Saba

allereerst, de achterlijke kaart van deze blog kent Saba niet. die denkt dat ik in Bonaire zit

Nou, daar zijn we dan. 8 uur vliegen en een paar vliegtuig maaltijden verder, Sint maarten. De landing op dit vliegveld is nog spectaculairder dan de opstijging van Schiphol. We vliegen laag over een van de spectaculairste stranden van sint maarten om vervolgens net na het hek die de baan van het strand scheid de wielen aan de grond te zetten, de flaps gaan vol uit en het vliegtuig remt als een malle. Plotseling zijn we daar dan, tussen de palmen, de stranden en de big mamma’s. We moeten 5 uur wachten op onze vlucht naar Saba dus we besluiten maar een rondje te lopen en het legendarische strand te vinden naast de startbaan. En die vonden we! Helaas kwamen er geen boeings langs maar wel andere kleine coole vliegtuigjes. Dat was erg leuk om te zien, en ook mooi om even pootje te baden in de Caribische zee, wat een temperatuur! Zelfs het water is warmer dan de normale temperatuur in Nederland. De temperatuur op sint maarten was 31 graden die dag… ik miste de goeie Nederlandse herfst direct. Na 5 uur volgemaakt te hebben vertrokken we dan naar saba, weer door de douane (de meest relaxde douane ooit) en door naar de gate, vanaf daar in een busje. Het busje reed ons over de onoverbrugbare afstand van 300 meter naar het vliegtuig. Daar stond ie dan, onze tweemotorige bushplane. De piloot van dit gevaarte was al even relaxed als de douane, met de deur open taxieden we naar de startbaan, waarna we opstegen. Dat was prachtig, Sint Maarten werd steeds kleiner en je kon de zee super mooi van boven zien, de azuurblauwe wateren gecombineerd met de mooie donkere rotsen en koraalriffen. Na een tijdje maakten we een draai en kon ik Saba prachtig zien liggen. Wat een berg! De top gehuld in wolken. Daarna werd de landing ingezet, het vliegtuig ging snel naar beneden en lande met piepende banden op de landingsbaan! De gordel was echt nodig voor deze keer! Eenmaal op Saba moesten we door de douane van het bijna modelspoorachtige luchthaventje, super mooi. Na de douane gingen we opzoek naar onze taxi, de ecolodge zou er een sturen dus dat was geregeld. Eenmaal daar bleken er maar liefst 2 taxies! De Saba conservation foundation had er ook een voor ons geregeld, maar niet met ons gecommuniceerd. Goed begin. We zijn daarna maar ingestapt bij de ecolodge taxi, daarvan waren wij immers op de hoogte. Hierna begon de spannende weg over The Road, en wat een Road. Ik mag denk ik best zeggen dat ik wat passen gereden heb ik de Alpen, maar nog nooit zo steil als deze weg! Geweldig, wat zou ik hier graag even een ritje op mijn guzzi maken! De huisjes en dorpjes aan de kant van de weg zijn super. Allemaal wit met een rood dakje, wel vaak net wat slordiger dan de foto’s je doen vermoeden, maarja dat hoort er bij hier. We rijden verder omhoog en komen bij het rendevous point, vanaf hier moeten we lopen.. in totaal 38kg aan bagage in onhandig verpakte koffers. Super. Het pad leid ons de bush in, volledig onder de indruk van het regenwoud doen we minstens een half uur over een paadje waar je normaal 5 minuten over loopt, overal hagedissen, vogels en andere beestjes. Het is vochtig en warm, waar zijn we beland! Eenmaal aangekomen bij de receptie wachten daar een stel vriendelijke Nederlanders ons op, ze wijzen ons ons hutje. Het hutje is fantastisch, midden in de bush, alleen onhandig dat er geen stroom, geen warm water en geen internet is. Maar goed we redden ons wel, gewoon luxe kamperen. We hadden nog niet gegeten, en we mochten gelukkig met de mensen mee meten. Erg gastvrij.
Inmiddels wonen we al bijna een week in ons hutje in de bush en het gaat prima, het enige nadeel is dat het een tering bende is geworden, en onze douche is afgebroken. Had niet gedacht dat ik het zou toegeven maar ik mis toch een koude douche wel na een dag zweten hier. Deze week hebben we vooral het eiland verkend en gepraat met mensen die van belang zijn voor ons onderzoek. Erg grappig, alle mensen met wie wij gepraat hebben wisten natuurlijk al lang dat we gearriveerd waren, waar we verbleven en wat we kwamen doen. Wel zijn alle mensen hier vriendelijk, iedereen zwaait en groet elkaar.
Dit weekend was erg leuk, zaterdag hebben we vooral het dorp verder verkend en zondag mochten we mee met de andere stagiaires op de boot. Hun onderzoek bestaat uit het in kaart brengen van de kustlijn van saba, waarbij ze een camera lieten zakken vanaf de boot tot op de bodem. Na dit onderzoek, gingen we nog even snorkelen, dat was echt super mooi. Overal kleurige visjes en mooie koralen, prachtig.
Vandaag, 23-9 hebben we eindelijk de vallen opgehaald om katten te vangen, morgen dus aan het werk!
Goed later meer,